Wauw wauw wauw. In het weekend van 26 en 27 mei was daar dan de bruiloft van Terry & Arno. Wat een onwijs mooie ervaring en wat een eer dat ik hier deel heb van mogen uitmaken als ceremoniemeester!
Waarom?
Hierom: de bruiloft die een weekend zou duren in Renesse, begon voor mij op zaterdagochtend 26 mei. Om 08:00 uur precies stapte ik mijn autootje in op weg naar Zeeland, waar ik om 09:30 uur aankwam in de Orangerie van het hotel dat bij de prachtige locatie van Slot Moermond hoort. Ik zette mijn roze koffertje bij de receptie van het hotel (waar ik diezelfde nacht ook zou slapen) neer en waar ik Arno, de bruidegom vlak daarna ontmoette voor een kleine voorbespreking. Hij overhandigde mij een aantal dozen vol spullen met onder andere naamkaartjes voor de tafelindeling, bedrukte servetten, reserveringsbordjes voor de ceremonie en het compleet uitgewerkte draaiboek. Goedemorgen, let's go!
Zie het voor je: een heleboel dozen, lopend op hakken, temperatuur rond de 28 graden en een volle zon op het gezichtje, zo liep ik, ietwat onhandig, naar het Slot toe.
Daar aangekomen stond er een bus vol (eigen meegebrachte) servies, oneindig veel prachtige bloemen, een paar mooie witte zuilen, en zo nog veel meer.
Ik ontmoette hier een aantal medewerkers van het hotel, Ron - de Best Man van Arno, en Terry met haar zusje die iets later de visagie in zouden gaan.
Zo werden de stoelen voor de ceremonie klaar gezet, en hing ik de bloemen aan deze stoelen. Het was dan wel prachtig weer, maar bloedje heet! De bloemetjes vonden dit ook niet heel fijn, en werkten dan ook niet bepaald mee om 'omhoog' te hangen, dus dit was nog een leuk klusje. Na hier veel te lang mee bezig zijn geweest hielp ik met de tafels opzetten welke gebruikt zouden worden voor het diner. Het diner zou zich op 3 verdiepingen plaats vinden, in meerdere ruimtes.
Nadat alle bloemen op de juiste plekken stonden en de servetten klaar waren voor gebruik (deze moesten nog ingestoken worden) om mee te zwaaien voor de 'second line', liep ik vervolgens met deze mega bak servetten terug naar de Orangerie, waar alle gasten zich inmiddels zouden hebben verzameld en zijn ingecheckt (verdeeld over maar liefst twee hotels).
Hier aangekomen gaf ik elke gast zo'n prachtige servet, verzocht ik ze om gebruik te maken van het toilet, en was het zover om opgehaald te worden door de Amerikaanse band, met alles erop en eraan.
Dit was echt een gaaf onthaal, en uiteraard kon de dag voor de gasten niet feestelijker beginnen.
Al zwaaiend en dansend vervolgden zij hun weg naar het Slot, waar Arno de gasten ontving.
Er werd nog wat muziek gespeeld en daarna was het tijd voor de ceremonie, Omdat Terry Amerikaans is en er dus ook Amerikaanse gasten aanwezig waren, had het bruidspaar besloten de ceremonie zo kort mogelijk te houden. Kort was het dan ook zeker. Ik geloof dat het 10 minuten heeft geduurd, maar het waren dan ook wel 10 hele mooie minuten!
Terry werd, zoals 'het hoort', door haar vader weggegeven en wat was ze mooi! Dit gebeurde onder begeleiding van zangeres Marjon van Iwaarden,
Na de ceremonie heette zanger Peter Heyt de gasten welkom en werd er getoost met champagne onder het lied 'laten we proosten' van Guusje Meeuwis.
De receptie verliep goed en gezellig, met hapjes, champagne en nog meer hapjes.
Rond de klok van 5 mocht ik iedereen verzoeken aan de desbetreffende tafel te gaan zitten. Ik riep per tafel de gasten om en zij werden vervolgens door Adela (hotelmanager) begeleid naar hun tafel.
Tijdens het diner hield ik de tijd in de gaten en ontving ik de gasten voor de volgende band, onder leiding van Deborah Jacobs. Ook werd de prachtige bruidstaart (van Sugarlips) gebracht en neergezet, welke na het diner zou worden aangesneden. Hiervoor haalde ik de gasten van boven toen Terry & Arno na het omkleden voor de avond teruggekomen waren. Met een kopje koffie of thee smikkelden de gasten van de taart en was het tijd voor het feest!
Ondanks de warmte bewogen er genoeg gasten op de toffe muziek van de band.
Rond 23:00 uur was het idee om de wensballonnen op te laten. Echter, nadat er een testballon al brandend in een boom was beland, besloten we om dit moois maar even te laten voor wat het was. Veiligheid voorop!
De gasten die in het andere hotel sliepen verzocht ik om naar de bus te gaan. Er was nog een laatste zoetig hapje, een heerlijke chocoladelolly, ook van Sugarlips - en toen was het toch echt tijd om de boel af te sluiten. Althans, voor de gasten. Wij moesten nog even door om alvast wat voorbereidend werk te doen voor de brunch van de volgende dag.
En toen... het bedje in! Ik kon niet meer lopen van de pijn in mijn voeten, dus ik heb me laten brengen in het golfkarretje door één van de koks :) Tsja..
Uitgeblust kwam ik mijn kamer van het hotel in, snel die hakken uit en liggen! Op naar een nieuwe dag.
De volgende ochtend had ik niet veel tijd om te ontbijten. Rustig wakker worden zat er dus ook niet in, want... het weer leek iets anders te gaan doen dan was voorspeld. Dus.. op naar het Slot om alles van buiten weer terug naar binnen te verplaatsen.
Hoewel -wat betreft de organisatie en structuur vanuit het hotel gezien nog wat te wensen over liet, en dus ook lang niet alles op tijd af was voordat de gasten kwamen- is het uiteindelijk, met grote dank aan Adela (manager van het hotel) gelukt.
De brunch begon toch buiten, aangezien de regen gelukkig nog op zich wachtte. Een mimosa stond voor een ieder klaar en onder begeleiding van de zangkunsten van Marc Canto konden daarna alle gasten aanvallen voor het zeer uitgebreide en heerlijke buffet.
Zonde van wat er eigenlijk altijd over blijft, ik had alles wel willen meenemen!
En dat was dat. Einde van deze mooie bruiloft. Maar mijn taak zat er nog steeds niet op want.. via het bruidspaar bleef ik nog even hangen op dezelfde locatie voor een uitgebreid diner ter ere van de 75e verjaardag van meneer Hoogstrate, waar ik vervolgens de gastvrouw/host mocht zijn. Iets langer vertoeven op deze locatie is zeker geen straf, dus hop, alles werd weer omgegooid; maar nu voor het diner van 80 man!
Dit feestelijke gebeuren begon met een kopje koffie/thee en gebak. De BZN uit Volendam kwam optreden en wat een plezier ontstond er buiten op de dansvloer! De polonaise werd dan ook zeer deskundig uitgevoerd, zeer vermakelijk om naar te kijken :)
Van de koffie sprongen we over naar de borrel, en van de borrel kwam het 4-gangen diner. Dit vond dan toch wel binnen plaats, aangezien de regen zijn intrede had gemaakt. Met behulp van een gastenlijst mocht ik ook hier de gasten weer begeleiden naar tafel.
Tijdens het diner heb ik hier en daar wat geholpen met het uitserveren van de gerechten en bleef ik in de gaten houden of alles bij iedereen naar wens was. Met mijn horeca-ervaring ging me dit natuurlijk wel goed af, en ik vond het dan ook hartstikke leuk om te doen.
Toen de avond viel en de buikjes rond waren gegeten, ging de bus met al deze vrolijke gasten weer terug. We zwaaiden ze uit met sterretjes, en dat was het dan toch echt. Mijn weekend Renesse zat erop, en onder luid gerommel en geflits van het onweer pakte ik mijn spullen en kon ik mijn 1,5 uur durende autoreis terug naar huis beginnen.
Ik heb echt genoten van het weekend en weer heel veel nieuwe energie gekregen voor de volgende bruiloften! Voor nu heb ik er nog één in december dit jaar, en één in mei volgend jaar staan, maar het liefst doe ik er natuurlijk zo veel mogelijk!
Dus kennen jullie toevallig nog in de omgeving iemand die gaat trouwen en wel wat hulp kan gebruiken van een weddingplanner of ceremoniemeester? Stuur ze maar door naar mij! :)
Verder heb ik vorige week een afspraak gehad met Ramona van Leeuwen, een 21-jarige zangeres met wie ik binnenkort ook een samenwerking zal gaan starten. Dus allemaal leuke dingen op de planning!
Ik wens jullie een fijne en hopelijk zonnige week toe, en geniet nog even van de foto's die ik heb gemaakt in Renesse!
X
