Een bruiloft, welke plaatsvond op vrijdag 28 juli 2017 jl.
Wauw, wat een fantastische dag was dit!
Waar moet ik beginnen?
De afgelopen maanden zijn voor mij echt als een rollercoaster voorbij gegaan. Vooral de laatste maand bestond uit een aardig volgeplande agenda! Een paar weken voor de bruiloft waren er wat stress-momenten met wat leveranciers die ik jullie zal besparen. Nadat alles uiteindelijk geregeld was, was het bijna zover voor de grote dag. Zo heb ik bijvoorbeeld nog een rondje gedaan op locatie Waterland waar de receptie, het diner en het feest zou plaatsvinden om goed te kijken waar Eva de versiering wilde hebben. Ik had een hele lijst en een kofferbak vol met versiering wat waar moest en ik wilde dat voor de zekerheid goed in mijn hoofd hebben voordat ik dat op de ochtend zelf nog moest uitzoeken. Dat bleek geen slecht plan, want achteraf kon ik nog wat vragen stellen over bepaalde decoraties. En ja, ik blijf een vrouw. Over de outfit moest lang nagedacht worden, maar ook dat heb ik uiteindelijk bij elkaar gevonden!
In diezelfde week heb ik nog bedacht om adres-kaartjes te maken van Waterland voor na de ceremonie. Hoewel dit natuurlijk ook op de uitnodiging stond, dacht ik dat het toch misschien handig zou zijn voor degenen die de uitnodiging niet bij de hand hadden of gewoonweg geen rekening mee zou hebben gehouden.
En dan, de dag zelf. Om 06:45 uur ging de wekker en om 08:00 uur zat ik in de auto op weg naar de bloemist in Leiden. Hier heb ik het bruidsboeket en de corsages opgehaald. Een aantal corsages hiervan heb ik vervolgens afgeleverd bij Björn om daarna het boeket en de laatste corsages bij Eva in Haarlem af te geven. Grappig om te zien dat ik vooral bij Björn de spanning voelde toen ik langskwam. Eva kwam op dat moment nog erg rustig over, maar ik hoorde dat bij haar de zenuwen later kwamen. Nadat ik dat gedaan had, ben ik naar Waterland gereden om daar het landgoed te versieren. Helaas regende het, dus heb ik niet alles kunnen doen wat wel de bedoeling was.
Om 12:00 uur moest ik terug naar Haarlem, maar dit keer was het stadhuis de bestemming. Onderweg hierheen kreeg ik een sms van de fluitist met het bericht dat hij vast stond bij de Coentunnel. Shit, stress. Aangekomen bij het stadhuis heb ik dit gelijk met Yves, de ceremoniemeester overlegd: what to do? Gelukkig kwam er na ‘ons’ huwelijk geen ander huwelijk meer, dus hadden we wel ietwat uitlooptijd. Alhoewel de ambtenaren van de gemeente hier niet om stonden te springen. Gelukkig viel het allemaal mee en konden we tien minuten later dan de geplande tijd starten. Voor de bruid scheen dit ook nodig te zijn, dus uiteindelijk kwam het nog goed uit ook.
De ceremonie was echt prachtig. De fluitist deed het geweldig en op het eerste nummer bracht de vader van Eva haar mee de trap af naar beneden waar Björn haar stond op te wachten. Kippevel, zo mooi. Na de ceremonie kwam ik met mijn adreskaartjes die goed van pas bleken te zijn, bijna iedereen nam ze van me aan en gaven aan dit toch wel handig te vinden.
Nadat we het bruidspaar uitgezwaaid hadden die in de trouwauto hun weg vervolgden naar de ruïne van Brederode, wachtte ik tot de laatste gast bij het stadhuis weg was zodat ik zeker wist dat iedereen vervoer had naar de volgende locatie: landgoed Waterland. Hier kreeg iedereen een hartige snack en wat te drinken, zodat we rustig konden wachten tot het bruidspaar terug zou komen. Om 16:00 uur kwamen zij aan en proostten we met zijn allen met champagne.
Helaas waaide het te hard om de receptie buiten te kunnen doen, maar gelukkig was het binnen net zo mooi en gezellig. Hier werd dan ook de taart aangesneden en werden er hier en daar nog wat speeches gegeven.
Inmiddels was het tijd voor het diner en ook hier verliep alles voorspoedig. Ik zat samen met de fotografen aan tafel en ook wij kregen een fijne maaltijd. Na het diner nam het bruidspaar even een rustmoment. Dit was om 20:00 uur en op dit tijdstip kwam Manouk, de styliste die het haar en make-up verzorgde van Eva ook nog even voor een check-up. In deze tijd kwamen de avondgasten ook binnen en werden ze gelijk op de foto gezet tijdens de ‘guest-shoot’.
Om 20:45 uur was de openingsdans en daarna barstte het feest los. De DJ (Swinging) draaide goed en ik werd meerdere malen door het bruidspaar ook de vloer opgetrokken om te gaan dansen. Omdat de fotografen tot 21:30 uur bleven heb ik van het feest nog wat foto’s gemaakt. Dit was van tevoren afgesproken, ook omdat fotograferen een grote hobby is. Dit vond ik dan ook erg leuk, ook omdat mijn ‘werk’ erop zat en ik tijdens het feest alles kon los laten. Alles was gelukt en geslaagd, op een paar dingetjes na maar gelukkig behoorden deze tot kleine aandachtspunten welke ik zeker zal meenemen als leermomenten.
Wat ik echt niet had zien aankomen, is dat nadat de DJ zijn laatste nummer had gedraaid, de muziek stil werd gelegd en Eva & Björn gingen speechen... Voor mij! Onder groot applaus kreeg ik een prachtig cadeau: een leren map met daarin de letters ‘Trouwkriebels’ in gegraveerd. Zo iets persoonlijks en zo mooi! Dit maakte de avond voor mij natuurlijk wel compleet. En zo ging ik als een gelukkig mens naar huis. Wat een mooie ervaring en voor mij een extra stimulans om nog harder mijn best te doen om van mijn bedrijf een succes te laten worden!
Ik kijk onwijs uit naar een nieuwe opdracht of samenwerking waar ik mijn bijdrage aan kan leveren!
